‘Ventje’ bij het moment waarop de Adventskerk officieel ook stadsklooster wordt.

(onderbreekt Martien) Eh, mag ik nu even?
Ben jij dat soms, Ventje….?
Ja, maar wie ben jij?
Ik ben Martien.
Is Dick er niet?
Die is al heel wat jaartjes met pensioen. Wil je misschien met iemand anders praten?
Arnoud bijvoorbeeld; die ken je ook goed.
Nou ja, eigenlijk praat ik alleen maar met Dick, maar ik wil het wel proberen.
Is Arnoud in de buurt?
Ventje, dat heb ik nou altijd gehoopt dat je ook eens met mij zou willen praten.
O ja, Nou..ok.
Vertel, je hebt iets op je hart, denk ik.
Ik ben bang, Arnoud.
Wat zeg je nou?
Ik ben bang, Arnoud.
Maar Ventje, toch, stoer mooi ventje , waar ben je dan bang voor?
Het wordt allemaal anders.
Ja, en..?
Nou, dat is eng. Ik weet gewoon niet waar ik aan toe ben. Weet je, dat begon al op die vreselijke dag dat ze voor mijn concurrent hadden gekozen, om daar voortaan de zondag te vieren.
Wat zeg ik, concurrent??? Zeg nou zelf, Arnoud, je kan toch nauwelijks spreken van concurrentie als je mij hebt gezien. Van buiten en van binnen…. Mijn schoonheid, mijn eenvoud, mijn meditatieve sfeer, mijn religieuze en kunstzinnige uitstraling, mijn…
A Ja, ho ho ho Ventje, zo is het wel genoeg. Bovendien… we weten het allemaal, …we voelen het allemaal… hoe bijzonder je voor ons bent.
Nou, niet allemaal dus.
Nee, niet allemaal, helaas.
Ik voelde me gekwetst, Arnoud, niet gezien en niet gehoord.
Dat begrijp ik, Ventje, maar.. wij hebben je niet losgelaten….toch?
Nee, en dat was ook heel fijn om te weten,.. dat jullie je net zo verbonden voelen met mij als ik mij verbonden voel met jullie. En Goddank ging alles door. Alles waar ik zelf ook zo intens van kan genieten. Musica pro Deo, theater, meditatie, kunst…
Ja, dus…
V Nou, dus ik was weer blij en toen.. kwam dat afschuwelijke bericht dat GGZ mij te koop wilde zetten. Stress. Ik viel in een put, zoals Jozef eens, je kent dat verhaal wel. Een hele diepe put. Het werd donker om mij heen. Ik zag het niet meer zitten. Te koop…. Ja, of rijp voor de sloop. Want veel moeite hebben ze bij GGZ niet aan me gespendeerd. Gewoon verwaarloosd hebben ze me. Gebruikt hebben ze me wel een tijdje.. voor vergaderingen en congressen, maar van me gehouden…?
Te koop…. Wie wil mij nou kopen, dacht ik. Ja, jullie zouden maar wat graag willen, maar daar gaf GGZ ook al geen gelegenheid toe. Niet te betalen voor jullie. Maar wie zou er verder zijn die mij wil kopen?
En als er al iemand is die mij wil kopen, wat gaat er dan van mij worden…. Een disco? Een supermarkt? Een kringloopwinkel? Nou ja, dat zou nog het beste zijn.
Tenminste als de spullen daar gratis worden. Voor degenen die het echt nodig hebben.
Ik was ten einde raad. En toen… Het was alsof er een touw naar beneden werd gegooid en ik omhoog werd getrokken…. toen ik hoorde dat ene Riemer van den Berg me had gekocht, omdat hij me de mooiste kerk van Assen vond. Ik wist niet wat ik hoorde. Eindelijk iemand die mij zag En toen ik hoorde dat hij wilde dat ik zou blijven die ik was en dat hij me in alle glorie zou gaan herstellen, voelde het alsof ik weer grond onder de voeten kreeg en een nieuw dak boven mijn hoofd. Mijn gevoel van waardeloos te zijn verdween als sneeuw voor de zon. Ik was in de wolken. Eindelijk iemand die mij op waarde schatte, die begreep wie ik was.
Nou nou nou, Ventje…… en wij dan?
Ja, jullie ook, maar van jullie had ik niet anders verwacht. En… wees eerlijk niemand van jullie heeft mij ooit ‘De mooiste kerk van Assen’ genoemd.
Nou ja… misschien hebben we dat naar jou toe niet gezegd, maar van binnen wel altijd gedacht, natuurlijk. Maar goed, Ventje, je was dus weer uit de put geklommen. En in de wolken.
Ja, en ik moet GGZ nageven dat ze me niet leeg en verweesd hebben achtergelaten. Mijn innerlijk is overeind gebleven. De aankleding van mijn binnenkant zeg maar is blijven staan, is me geschonken. En, eerlijk is eerlijk, daar ben ik ze erkentelijk voor.
Maar dan nu toch weer bang, Ventje. Waarom…?
Omdat ik toch.. iets anders moet worden. Geen Adventskerk meer maar klooster. Ik raak nu echt in de war. Eerst niet goed genoeg meer voor de zondag. Dan weer wèl…. in vereenvoudigde vorm. Dan op de markt gegooid en te koop En nu, weliswaar in andere handen, toch weer wel van betekenis , maar als iets anders met een andere naam. Hoe noemen jullie zoiets…een identiteitscrisis..? Ik weet niet meer wie of wat ik ben en wat ik nog moet. En ik niet alleen, hè? Wat dacht je van al die mensen hier op het terrein en vele anderen in Assen, die weten het ook niet meer, wie ik nou echt ben.
Ventje, ho, wacht even, nou geen paniekstoornis ontwikkelen, hè? Kijk me aan. Als ik jou vraag wie je bent, wat is dan zonder na te denken het eerste dat in je opkomt…
Adventskerk natuurlijk.
Precies. Dat ben je en dat blijf je.
Maar dat klooster dan?
Ventje, als één hier de Bijbelverhalen telkens weer langs heeft horen komen, en ze dus van kaft tot kaft kent, ben jij het, waar of niet? Herinner jij je nog dat verhaal over Abram die een andere naam kreeg? Van verheven vader werd hij vader van vele volken Abram werd Abraham. En Simon, de leerling van Jezus. Kreeg er een naam bij: Petrus, rots. Waarom Ventje……?? Waarom kreeg Abram een andere naam en waarom kreeg Simon er nog een naam bij?
Ja, duuuu…; heb ik hier vaak genoeg horen vertellen. Omdat er een nieuwe betekenis aan hun leven werd gegeven; omdat er een nieuwe taak of taak erbij werd gegeven.
En bleven Abram en Simon nog Abram en Simon, denk je.
Ja, natuurlijk. Maar hun leven werd er wel anders door. Rijker, denk ik.
Aha….
Wat… Bedoel je dat….
Ja, dat bedoel ik.
Aha.. Adventskerk krijgt er een naam bij……en blijft Adventskerk
En het leven van Ventje wordt misschien nog rijker…..?
Aha, maar hoe dan rijker? Dat er elke dag een processie van monniken mijn deuren binnenwandelt?
Nou, elke dag is een beetje veel, maar misschien dat een ritueel of gezang uit de kloostertraditie hier prachtig zou staan of klinken. Had je het zelf net ook niet ook niet over je religieuze uitstraling en meditatieve sfeer…..? En het gebeurt al, hè? Waar komt ons morgengebed vandaan… uit de kloostertraditie toch zeker….
Ja,…. dat is waar…. Ja, misschien kan ik inderdaad voor meer mensen betekenis krijgen dan alleen voor protestantse gemeenteleden. Voor mensen van alle gezindten. Voor mensen daarbuiten ook. Voor alle zoekers naar zin en betekenis in hun bestaan, zeg maar. Voor heel Assen.
Stadsklooster dus.
Maar waarom klooster?
Omdat het waardevolle van een klooster is dat er structuur aan de tijd wordt gegeven. Dat er vaste tijden zijn om iets te zeggen of te doen, om stil te zijn vooral ook, te luisteren…. naar elkaar, naar jezelf, naar wat er van Godswege naar je toekomt. Om zodoende de geest levend te houden en met een gevuld rugzakje in het leven te kunnen staan.
Zoals je zei, Iets daarvan gebeurt al…. En al dat andere, Musica pro Deo, theater, muziek, poëzie, verhalen , kunst…… Dat wat we dus ook al doen, …dat blijven we toch doen?
Misschien nog wel meer, misschien nog andere tot nu toe onontdekte bronnen van zin en betekenis.
Weet je, Arnoud, ik word hier helemaal warm van. Ik heb het gevoel dat ik er weer helemaal ben. Adventskerk Ventje met als extra betekenis en taak stadsklooster. Yes, ik heb er zin in, in de komende tijd.
Weet je wat me mooi lijkt, Ventje…om, want dat gebeurde eigenlijk bij Abram en Simon ook, er een bijzonder moment van te maken, het moment waarop het leven van jou, Ventje, niet anders wordt en toch verandert, van betekenis voor velen.
Dat vind ik mooi. Wanneer doen we dat ?
Wat dacht je van nu meteen.
Nu meteen?
Ja, waarom niet?
Kan het niet ergens volgende week; kan ik me er ook een beetje op voorbereiden.
Ventje, er zijn hier nogal wat mensen aanwezig die dit bijzondere moment met jou graag mee willen maken. Die gaan we nu toch niet naar huis sturen…
Ok, laat het maar gebeuren.
Daarvoor moet je vanuit je binnenste, zeg maar, wel even naar buiten treden. Want buiten hebben we een klein verrassinkje voor je.
Ik ben benieuwd.
Een velen hier met jou, denk ik. Zullen we naar buiten gaan?